Een helse reis naar de backpackershemel.

Wat is dat moeilijk om China weer binnen te komen....en we hebben zelfs allebei een geldig visum. Van de 22 rijen voor de paspoortcontrole is er slechts 1 voor de 'foreigners' en dat geeft natuurlijk een vertienvoudiging van het aantal wachtenden. We hebben 6 uren gerekend om op tijd bij de nachttrein in Guangzou-Guilin te komen (hemelsbreed ligt dit op +/- 70 kilometer afstand van Macau). Het wordt een race tegen de klok....bus, lopend over de grens, bus, taxi(tassen worden in de bosjes gegooid = volgens ma de snelste manier om uit de taxi te komen), metro....Bij de stationsingang gebruikt ma haar backpack om de Chinezen om haar heen uit de rij te slaan. We kunnen meteen doorlopen het perron op...... (Normaal gesproken moet men in de wachtruimte tot 10 minuten voor vertek van de trein wachten voordat men het perron mag betreden). De trein rijdt dan ook weg zodra wij zijn ingestapt.

Ik ben inmiddels aan de treinen in China (en China) gewend maar ma moet toch wel even slikken als ze de 4 Chinese heren in ons 'kleine' compartiment aantreft.'Dit is wel erg sober'. Maar het lukt ons beide om de oogjes te sluiten (kan ook niet anders na onze marathon) en het is maar goed dat onze 'coupe-Annie' ons s'ochtends aan de tenen trekt anders hadden we ons station zo voorbij gezoefd.

Het dorpje Yangshuo maakt alles goed. Voor het eerst tijdens mijn reis bevind ik mij op het platteland! Boeren met rieten hoeden en handwerktuig zitten gehurkt tussen de rijstplanten. Het puntige landschap is werkelijk adembenemend. Na een douche vertrekken we meteen voor een boottocht. Hier willen we geen minuut van missen.....