Jannie de backpacker

Jannie heeft mijn backpack advies:' alles wat je thuis laat is mooi meegenomen' genegeerd en ingepakt volgens haar eigen filosofie:' de tas zit nog niet vol, er past nog meer bij.' Gelukkig voor haar droeg Simon de rugzak naar de luchthaven en ik naar het hotel. Maar na 3 dagen van uitrusten begint het backpacken dan echt.....

We reizen met het openbaar vervoer naar de voormalig Portugese nederzetting Macau. Jannie heeft moeite om met de zware rugzak te blijven staan en vragen als:'hadden al die potten gel en shampoo echt mee gemoeten?' schieten door haar hoofd. Bij de winkel waar ze onderstellen van 'bejaarde-boodschappe-tassen-met-wielen' verkopen blijft ze verlangend staan....(Nee ma, ben je nou een echte backpacker of niet?)

In Macau volgt de tweede uitdaging.Er moet een hotel worden gevonden dat binnen ma's budget valt......en dit blijkt niet gemakkelijk! 'China was toch zo goedkoop' (ma)'Dit is Macau, geen China'(Sandra).
"Ma Zedong" neemt hiermee geen genoegen en nestelt zich met een leesboek op een bankje.'Ik pas wel op de tassen, zoek jij maar een hotel.'

Het hotel dat binnen het budget past wordt in de Lonely Planet omschreven als 'this tired old place has seen better days'. In het tweede hotel, dat in de roze buurt ligt, zitten zoveel meiden in het trappenhuis dat ik vermoed dat er van slapen s'nachts wel niet veel terecht zal komen wanneer deze dames hun werkzaamheden hervatten .....

Uiteindelijk vinden we een mooi hotel en gaan we op ondekkingstocht langs de prachtige koloniale gebouwen en casino's die deze stad rijk is.